Τετάρτη 29 Δεκεμβρίου 2010

ριτα αντωνοπουλου

πάνια οι συνεντεύξεις γίνονται σ' ένα τόσο γλυκό σκηνικό με πορτ - μπεμπέ,παιδικά παιχνίδια, κουδουνίστρες και με μια συνεντευξιαζόμενη πιο λαμπερή από ποτέ...

Γιατί μπορεί την Ρίτα όποτε και να την συναντούσες να την έβλεπες πάντα αισιόδοξη και χαμογελαστή, όταν όμως μιλάει για την κόρη της το χαμόγελο γίνεται ενθουσιώδες και εκείνη μοιάζει να αιωρείται σε σύννεφα ευτυχίας.
Σίγουρα η χαρά της μητρότητας είναι απερίγραπτη ,αλλά και μια νέα δισκογραφική δουλειά με τέτοιες συνεργασίες δεν μπορεί να την αφήσει ασυγκίνητη. Είχα και τα τυχερά μου, καθώς άκουσα τα νέα της τραγούδια - που θα κυκλοφορήσουν τον Γενάρη- και μπορώ να πω πως έχω ήδη αγαπημένα! «Μια πόλη για δύο» είναι ο τίτλος του cd που έδωσε το όνομα του και στα live της στον Σταυρό του Νότου. Και μπορεί η πόλη να είναι για δύο, αλλά το σπίτι είναι σίγουρα για τρεις και ο χώρος στο μαγαζί την ημέρα της πρεμιέρας ήταν για χίλιους δέκα τρεις!
Είναι ο πρώτος σου πολυσυλλεκτικός δίσκος.
Θεωρώ πως αν έπρεπε να κάνω πολυσυλλεκτικό δίσκο τώρα είναι η καλύτερη στιγμή γιατί μετά τον Θάνο Μικρούτσικο και τον Οδυσσέα τον Ιωάννου, που κάναμε συγκεκριμένα πράγματα δεν μπορούσα να βρω κάποιον μέσα μου που να ήθελα τόσο πολύ να κάνω το ίδιο αυτή την χρονική στιγμή.
Δεν έχεις σκεφτεί να γράψεις κάτι δικό σου;
Όχι, τουλάχιστον ακόμα. Παλιά μου ερχόταν πολύ εύκολα και ήθελα να γράφω, αλλά αφού ξέρω ότι κάποιος άλλος μπορεί να το κάνει καλύτερα από εμένα, δεν μπαίνω στην διαδικασία να το κάνω. Τα τελευταία χρόνια έχω γράψει μόνο μια φορά στίχους, τους οποίους δεν έχω κάνει κάτι. Αν μου ξαναέρθει μπορεί να κάνω κάτι, αλλά σε γενικές γραμμές είναι άλλη η δουλειά μου.
Η μητρότητα πιστεύεις πως έχει επηρεάσει και τις ερμηνείες σου;
Θα το δω τώρα στον «Σταυρό του Νότου». Ήταν πολύ ωραία που έγραφα στο στούντιο όταν ήμουν εννιά μηνών και έλεγα :«Τώρα πάμε μαιευτήριο» «Παναγία μου το παιδί αυτό τι έχει τραβήξει» και το υπόλοιπο τελείωσε ούσα λεχώνα εγώ. Μου άρεσε πολύ που έγινε εκείνη την περίοδο όλος ο δίσκος το θεώρησα κάτι πολύ δημιουργικό. Γι' αυτό και θεωρώ ότι της ανήκει αυτή η δουλειά και της την έχω αφιερώσει μέσα μου. Νομίζω πως αν με επηρεάσει κάπου θα είναι στο συναισθηματικό κομμάτι, μπορεί να τραγουδήσω κάτι που θα μου την θυμίσει και να βάλω και τα κλάματα. Θα δείξει!
Της τραγουδάς;
Ναι, της τραγουδάω .
Μικρούτσικο; (γέλια)
Όχι ,έχει ακούσει πάρα πολύ φοβάμαι πως όταν αρχίσει να μιλάει θα πει πρώτη λέξη το καραντί !(γέλια) Αλλά της τραγουδάω άλλα πράγματα ένα τραγούδι του Νίκου Ζούδιαρη που μου αρέσει πάρα πολύ, την «φυσαλίδα». Το τραγουδάει ο Νίκος ο Ρίζος και μου κάνει λίγο για νανούρισμα και έχω διαπιστώσει πως της αρέσει και ένα τραγούδι από την καινούργια δουλειά, που είναι και αυτό ήρεμο και λέγεται «λευκή σημαία» και είναι και από τα δικά μου αγαπημένα, σε μουσική της Αργυρούς Χριστοδουλίδου και στίχους του Σταύρου Σταύρου, είναι δύο νέα παιδιά από την Κύπρο και έγραψαν ένα εξαιρετικό τραγούδι που το προτιμάει και η κόρη μου.
Εσύ ξεχωρίζεις κάποιο;
Έχω δυσκολευτεί πάρα πολύ και όταν ήρθε η ώρα να διαλέξω τι θα παίξουμε στα live, δεν ήξερα και ακόμα δεν ξέρω γιατί και είναι όλα πολύ αγαπημένα. Δεν ήθελα να τα βάλω και όλα και να τρελαθεί ο κόσμος και αποφάσισα να βάλω έξι καινούργια και στην πορεία βλέπουμε. Μπορεί την άλλη εβδομάδα να κάνω κάποιες αλλαγές. Θέλω να ακουστούν όλα μέχρι να βγει το cd στις αρχές Γενάρη.
Τι σε προβληματίζει περισσότερο για το μέλλον της κόρης σου;
Με προβληματίζει πάρα πολύ ή βία που βλέπω. Αυτός είναι και ο μεγαλύτερος μου φόβος, όταν βλέπω τέτοιες εικόνες στην τηλεόραση ανατριχιάζω ολόκληρη. Νομίζω πως ο κόσμος έχει φτάσει σ' ένα όριο πολύ επικίνδυνο και φοβάμαι για το τι θα ακολουθήσει γιατί όσο ο άνθρωπος νιώθει καταπιεσμένος και ενδέχεται να μην έχει να φάει είναι φυσικό και επόμενο να αντιδράσει αρνητικά. Νιώθω ότι μπαίνουμε σε πολύ δύσκολες εποχές.
Η Ρίτα Αντωνοπούλου επιστρατεύει τη δύναμη, την ακρίβεια και το πάθος της φωνής της αλλά και την χαρισματική θεατρική παρουσία της στη σκηνή και από την Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου μας προσκαλεί στο club του Σταυρού του Νότου και μας δίνει την ευκαιρία να την απολαύσουμε στη σκηνή για πρώτη φορά μαζί με τα νέα της τραγούδια.
«Μια πόλη για δύο». Αλλά και για όλους όσους αγαπούν το σύγχρονο ελληνικό τραγούδι στην πιο ουσιαστική εκδοχή του!
Μαζί της οι μουσικοί:
Άκης Γαβαλάς – Τύμπανα
Χρήστος Βογιατζής- Μπάσο
Λευτέρης Πουλιός – Πλήκτρα
Δημήτρης Σινογιάννης – Κιθαρα
Νίκος Λαγός – Ήχος
στο Σταυρό του Νότου 22/12/2010
στο Σταυρό του Νότου 29/12/2010
στο Σταυρό του Νότου 05/01/2011
στο Σταυρό του Νότου 12/01/2011

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου