Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

ένα καλοκαιρινό βράδυ

Ήταν ένα καλοκαιρινό βράδυ, από εκείνα τα βράδια που η ζέστη είναι ανυπόφορη και μαζί με την κούραση της ημέρας γίνεται ακόμα πιο δύσκολη η βραδιά.Κάθισε στην αναπαυτική πολυθρόνα του σαλονιού για να ξεκουραστεί πριν να πάει για ύπνο.Πήρε στα χέρια του ένα βιβλίο να διαβάσει αλλά στις πρώτες σειρές το παράτησε, ήταν πολύ κουρασμένος.Έκλεισε το βιβλίο και το κράτησε ανάμεσα στα χέρια του.Τα μάτια του άνοιγαν και έκλειναν, δεν είχε το κουράγιο ούτε στο κρεβάτι του να πάει.
Ξαφνικά άνοιξε τα μάτια του διάπλατα,απέναντί του εμφανίστηκε μια γυναικεία μορφή, στην αρχή ξαφνιάστηκε αλλά αυτό δεν κράτησε για πολύ,λες και την περίμενε και είχε αργήσει.
Κάθισε απέναντι του και τον κοίταζε, αυτός άρχισε να της χαμογελάει.Τα μάτια του σταμάτησαν να κλείνουν .Ήταν συνέχεια ανοιχτά, ήθελε να την κοιτάζει,με μιας η νύστα έφυγε .Η γυναικεία ύπαρξη τον πλησίασε κι άλλο και άρχισε να του μιλάει,δεν καταλάβαινε τι του έλεγε αλλά δεν είχε και μεγάλη σημασία, έβλεπε τα χείλη της να ανοιγοκλείνουν και αυτό του έφτανε.Τα μάτια του δεν έφυγαν καθόλου από πάνω της, παρατηρούσε τα πάντα Δεν ήξερε και ο ίδιος πόση ώρα του μίλαγε,είχε σταματήσει ο χρόνος.Το μόνο που άκουσε να του λέει ήταν ότι είναι κουρασμένη και θέλει να κοιμηθεί,αυτό το άκουσε πολύ καθαρά και του ζήτησε να την προσέχει.Ναι απάντησε αυτός θα σε προσέχω άλλωστε ποιος θα μπορούσε να κάνει κακό σε ένα τέτοιο πλάσμα. Τότε η γυναικεία μορφή ξάπλωσε,έβαλε τα δυο της χέρια για μαξιλάρι και ακούμπησε σιγά σιγά το κεφάλι της,μάζεψε τα πόδια της και έκλεισε τα μάτια της.Κοιμήθηκε αμέσως.
Άρχισε να την κοιτάζει επίμονα ,το λευκό πρόσωπό της,τον άσπρο λαιμό της, τα ωραία γυμνά χέρια της,τα ξανθά μαλλιά της και τις όμορφες γάμπες της ήταν το μόνα σημεία του κορμιού της που ήταν γυμνά .Θα είναι πολύ απαλό το δέρμα της σκέφτηκε,κάτι σαν μετάξι
Ήταν ντυμένη με ένα μπλε σκούρο κάτι σαν φόρεμα και σε συνδυασμό με το λευκό δέρμα της δημιουργούσαν μια ωραία αντίθεση.Έκανε μια κίνηση προς τα εμπρός και την πλησίασε κι άλλο, ήθελε να ακούσει την αναπνοή της,μια ανάσα σαν τραγουδάκι που σε δροσίζει και σε ταξιδεύει, μια ανάσα τόσο ελαφριά και δροσερή κάτι σαν αύρα της θάλασσας που τον δρόσισε αμέσως μέσα σε εκείνη την ανυπόφορη απ την ζέστη νύχτα.Δεν δρόσισε μόνο αυτόν αλλά και όλο το δωμάτιο,η ατμόσφαιρα άλλαξε λες και το δωμάτιο είχε μεταφερθεί δίπλα στη θάλασσα και το χτύπαγε θαλασσινό αεράκι.
Θα μυρίζει ωραία το σώμα της σκέφτηκε και πλησίασε κι άλλο,ακόμα πιο κοντά της.Όσο πλησίαζε κοντά της τόσο πιο ωραία ένιωθε, άρχισαν να βγαίνουν αρώματα σπάνια απ το σώμα της. Σαν κι αυτά τα αρώματα απ τα λουλούδια που ξεφυτρώνουν στο δάσος από μόνα τους και όταν περνάς από δίπλα τους με τον αέρα που δημιουργείς σκορπίζουν στην ατμόσφαιρα ανακατεμένες όλες τις μυρωδιές μαζί.Μετά την νύστα που του είχε περάσει τώρα ένιωθε ξεκούραστος, ανάλαφρος και δροσερός.
Θέλησε να βάλει το κεφάλι του κοντά στο λαιμό της αλλά κάτι τον εμπόδιζε κάτι αόρατο αλλά και τόσο δυνατό, που τον κράταγε σε μια απόσταση,όσο και αν προσπάθησε,δεν τα κατάφερε.Έκανε ακόμα μια προσπάθεια να ακουμπήσει σιγά σιγά το κεφάλι του στα πόδια της αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε.Πολλά ζητάω σκέφτηκε.Κάτι τέτοια πλάσματα δεν μπορείς να τα αγγίζεις,μόνο να φαντάζεσαι πόσο απαλό δέρμα έχουν
Έμεινε όλο το βράδυ να την κοιτάζει,να δροσίζεται απ την ανάσα της και να μυρίζει τα αρώματα απ το σώμα της.
Με το πρώτο φως της μέρας σηκώθηκε απ την πολυθρόνα δροσερός, ξεκούραστος και όλο ενέργεια.Άλλη μια δύσκολη μέρα με περιμένει, είπε χαμογελώντας .

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου